Αυτοκίνητο RILEY 1.5

Τόσο η Riley, από το 1938, όσο και η Wolseley από το 1927, αποτελούσαν μέρος της Morris, της οποίας η πρώτη μεταπολεμική επιτυχία, το Minor, είχε αρχίσει από κάποια στιγμή και μετά να δείχνει τα σημάδια του χρόνου. Όταν το 1952, με την "είσοδο" της Austin, δημιουργήθηκε η BMC, δόθηκε η εντολή για τη δημιουργία ενός νέου μοντέλου που θα το αντικαθιστούσε. Όμως η ανέλπιστα καλή πορεία των πωλήσεων του Minor, είχε προβληματίσει τους ανθρώπους του εργοστασίου, για το εάν θα έπρεπε να το αποσύρουν. Έτσι, μη θέλοντας να μείνουν αναξιοποίητα τα σχέδια του νέου αυτοκινήτου, απεφάσισαν να επαναφέρουν στο προσκήνιο τις δύο ιστορικές φίρμες, τη Riley και τη Wolseley, παρουσιάζοντας με τα σήματα τους - σε 2 διαφορετικές εκδόσεις - το μοντέλο που προοριζόταν να γίνει το νέο Minor. Χρησιμοποιώντας το σασί και της αναρτήσεις του Minor και έχοντας τον ίδιο κινητήρα των 1.489 κ.ε., παρουσιάστηκε κατ΄ αρχήν, τον Απρίλιο του 1957 το Wolseley, για να ακολουθήσει το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς το Riley. H ομοιότητα των δύο αυτοκινήτων ήταν εμφανής, με τις διαφορές να εντοπίζονται, εξωτερικά, κυρίως στη μάσκα και εσωτερικά στο πολυτελέστερο φινίρισμα που διέθετε το Riley. Βέβαια, η υψηλότερη συμπίεση στον κινητήρα του Riley έδινε 68 ίππους στις 5400στρ/λεπτό, σε σχέση με τους 50 ίππους στις 4200στρ/λεπτό που απέδιδε το μοτέρ του Wolseley (κάτι που βελτιώθηκε στη συνέχεια). Επιπλέον, η χρήση στο Riley του σασμάν που χρησιμοποιούσε το MG-A, επέτρεπε καλύτερες επιδόσεις, δίνοντας και μια περισσότερο σπορ αίσθηση στην οδήγηση, διαφοροποιώντας βέβαια (προς τα πάνω) και την τιμή του αυτοκινήτου. Δύο βελτιώσεις των μοντέλων, η μία το 1960 και η άλλη ένα χρόνο μετά, βοήθησαν περαιτέρω στην εικόνα των δύο αυτοκινήτων, που έμειναν στην παραγωγή μέχρι τον Απρίλιο του 1957. Και βέβαια, τα 103.394 αντίτυπα του Wolseley και τα 39.568 του Riley (από τα οποία υπολογίζεται να έχουν "επιζήσει" παγκοσμίως, περίπου 3.000), υπολείπονται κατά πολύ από τα 1,3 εκατομμύρια του Minor, που κατασκευάστηκαν μέχρι το 1971.