Κλώστρια Howard & Bullogh

Μέρος του αρχικού μηχανικού εξοπλισμού του βαμβακοκλωστηρίου ¨Κάτω Εστία Εδέσσης¨ Μηχάνημα για τη μείωση της μάζας του βαμβακιού ανά δεδομένο μήκος και την παραγωγή του νήματος. Το βαμβάκι από πρόνημα (φυτίλι) μετατρέπεται σε νήμα περνώντας από σύστημα ράβδων και πιεστικών ρόλων που ανά ζευγάρι περιστρέφονται με διαφορετικές ταχύτητες. Κατά την έξοδό του το νήμα υφίσταται στρέψη ανάλογη με τη χρήση για την οποία προορίζεται (για πλέξιμο ή για την κατασκευή σταθερού υφάσματος).

Για την επιπλέον μείωση της μάζας του βαμβακιού ανά δεδομένο μήκος και την παραγωγή του νήματος. Το πρόνημα που παράγεται στην προγνέστρια (Τ.Μ.Θ. 00415) μετατρέπεται σε νήμα περνώντας από σύστημα ράβδων και πιεστικών ρόλων που ανά ζευγάρι περιστρέφονται με διαφορετικές ταχύτητες. Κατά την έξοδό του το νήμα υφίσταται στρέψη καθώς περνά από μία κόπιτσα που περιστρέφεται πάνω σε δακτυλίδι.

ΚΛΩΣΤΡΙΑ - ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Για χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι συνήθιζαν να κλώθουν ακατέργαστο μαλλί σε νήμα με το αδράχτι και τη ρόκα και την ανέμη. Όταν το 1755 ο John Kay (Τζων Κέι) εφεύρε την ιπτάμενη σαΐτα, παρόλο που η χρήση της καθυστέρησε από τη σφοδρή αντίδραση των υφαντουργών, η καθιέρωσή της είχε σαν αποτέλεσμα το διπλασιασμό της παραγωγής των υφασμάτων, γεγονός που προκάλεσε αντίστοιχη έλλειψη νήματος. Ο James Hargreaves (Τζέιμς Χαργκρέιβς) γύρω στο 1764 στην Αγγλία εφεύρε μία κλωστική μηχανή που την ονόμασε ¨Τζέννυ¨, από το όνομα της κόρης του. Τοποθέτησε σε αυτήν έναν αριθμό από αδράχτια σε μια κατακόρυφη σειρά και δίπλα τους έναν τροχό για να τα περιστρέφει. Τοποθέτησε ακόμη μια αρπάγη δικής του επινοήσεως για να συγκρατεί ταυτόχρονα αρκετές κλωστές στη συστροφή. Η αρπάγη μπορούσε να ανοίγει, για να περιαδράξει περισσότερες κλωστές, αφού προηγουμένως είχαν αριθμηθεί, στη συνέχεια έκλεινε και τις τραβούσε μακριά από τα αδράχτια. Αργότερα ο τροχός ξανασυναρμολογήθηκε στην κατακόρυφη θέση του για μια πιο εύκολη λειτουργία. Ο Samuel Crompton (Σαμουήλ Κρόμπτον) βελτίωσε τη διαδικασία, αντικαθιστώντας την αρπάγη με ελκτικά ράουλα, γύρω στο 1775. Αυτά αποτελούνταν από δύο ή περισσότερα ζευγάρια σε σειρά και μεταξύ τους περνούσε το υλικό που έπρεπε να κλωστεί. Κάθε επόμενο ζευγάρι στρεφόταν με μεγαλύτερη ταχύτητα, κάνοντας έτσι το υλικό λεπτότερο, προτού το περιστρέψει. Έκανε επίσης τα αδράχτια να απομακρύνονται από τα ράουλα, ενώ στην περιστρεφόμενη μηχανή απομακρύνονταν η αρπάγη. Η μηχανή ονομάστηκε στην αρχή τροχός της μουσελίνας από το πολύ λεπτό νήμα που έκλωθε. Αργότερα ονομάστηκε μουλάρι (spinning mule), επειδή προήλθε από τη διασταύρωση μεταξύ της περιστρεφόμενης κλωστομηχανής και της μηχανής του Αρκράιτ (βλέπε Τ.Μ.Θ. 00415 πεδίο Ιστορικά στοιχεία) που είχε επίσης ράουλα. Η αξία των μηχανών αυτών θα ήταν πολύ μικρότερη, εάν χρησιμοποιούνταν το βαμβάκι και όχι το μαλλί. Το βαμβάκι κλώθεται μηχανικά πολύ ευκολότερα, γι' αυτό και τεράστιες στην κυριολεξία ποσότητες από τις αμερικανικές βαμβακοφυτείες μετέτρεψαν την υφαντοβιομηχανία από συντεχνίες χωριών σε τεράστιες βιομηχανίες που απασχολούσαν χιλιάδες ανθρώπους στα υφαντουργεία. Η εξέλιξη και βελτιστοποίηση αυτών των μηχανών -που ήταν ξύλινες κατασκευές- συμβάδισε με την εξέλιξη της βιομηχανίας μετάλλων στην Αγγλία του 19ου αιώνα. Το ελαφρύ και ανθεκτικό ατσάλι που χρειάστηκε να αντικαταστήσει το ξύλινο πλαίσιο των μηχανών, η παραγωγή του οποίου αρχικά ήταν πολύπλοκη και πολυδάπανη, στον κατάλληλο χρόνο έγινε άφθονο, χάρη στις νέες μεθόδους παραγωγής. Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα η βιομηχανία βρίσκεται σε συνεχή ανάπτυξη που περιβάλλεται από την πίεση του εμπορικού συναγωνισμού. Οι παλιές κλωστικές μηχανές αντικαταστάθηκαν από δακτυλοειδείς περιστρεφόμενες διατάξεις, που είναι γνωστές σαν μηχανές ανοιχτού άκρου. Στις μηχανές αυτές το νήμα σχηματίζεται από ξεχωριστές ίνες στην εξωτερική επιφάνεια ενός τροχού, ο οποίος περιστρέφεται με μεγάλη ταχύτητα. ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ HOWARD & BOULLOGH LTD Εργοστάσιο Howard & Bullough Ltd Άκρινγκτον (Accrington), Μεγάλη Βρετανία Πόλη της Μεγάλης Βρετανίας, σιδηροδρομικός κόμβος, 22 μίλια βόρεια του Μάντσεστερ (Manchester) και 5 μίλια ανατολικά του Μπλάκμπερν (Blackburn). Η πόλη ήκμασε στο παρελθόν στον τομέα της κλωστοϋφαντουργίας, με βιομηχανικό παρελθόν κυρίως στην επεξεργασία βαμβακιού. Στην πόλη επίσης υπήρχαν και μονάδες ζυθοποιίας, ανθρακωρυχεία και λατομεία. Η Howard & Bullough Ltd ιδρύθηκε το 1853 στο Άκρινγκτον, απασχολώντας αρχικά μόνο 4 εργάτες. Το εργατικό δυναμικό της έφτασε τους 5.000 εργάτες το 1928. Λειτούργησε σίγουρα έως το 1962 στο Άκρινγτον.

346 ατράκτων.