Καμίνι Κεραμικής

ΣΤΑΓΚΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
03158
Ύψος (m):0.87 Διάμετρος (m):0.00 Πλάτος(m):0.55 Βάρος (Kgr)0.00 Αναλυτικές διαστάσεις:
Μήκος (m):1.05
ΠΛΙΝΘΙΝΟ
ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ Αντικείμενα Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας
ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΛΙΑΜΠΕΛΑ ΠΙΕΡΙΑΣ

Τα κεραμικά αντικείμενα για να είναι ανθεκτικά χρειάζονται ψήσιμο σε υψηλή θερμοκρασία (950 βαθμούς). Τα στεγνά αγγεία τοποθετούνται το ένα πάνω στο άλλο μέσα στο καμίνι, κλείνει και σφραγίζεται η πόρτα με αρλιλολάσπη και ανάβει η φωτιά στην είσοδο της μπούκας. Αρχικά γίνεται προθέρμανση σε αργή φωτιά με ξύλα που βγάζουν λίγη φλόγα αργά (βελανιδιά) για να μη σπάσουν τα αγγεία. Η έντονη τροφοδοσία ξεκινά από τους 500 βαθμούς με καύσιμη ύλη που βγάζει πολύ φλόγα και καθόλου κάρβουνο (καλάμια ή γαϊδουράγκαθα). Το ψήσιμο κρατάει 8-10 ώρες. Στο τέλος κλείνει η είσοδος της μπούκας και μετά από 24 ώρες (για να κρυώσει το καμίνι) γίνεται το ξεκαμίνιασμα.

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΨΗΣΙΜΑΤΟΣ (ΟΠΤΗΣΗΣ): αρχίζει με προθέρμανση για την αποβολή της υγρασίας από τον πηλό των αγγείων μέχρι τους 220 βαθμούς, με σταδιακή άνοδο της θερμοκρασίας 20-50 βαθμούς ανά ώρα. Στη συνέχεια η θερμοκρασία αυξάνει κατά 100 βαθμούς ανά ώρα μέχρι τους 450 βαθμούς, για την αποβολή του "χημικού νερού" από τα μόρια του πηλού λόγω της μεταβολής του πυριτικού σε χριστοβαλίτη. Από τους 450 έως 573 βαθμούς η θερμοκρασία ανεβαίνει πολύ αργά οπότε το πυριτικό μετατρέπεται σε SiO4. Στη συνέχεια η θερμοκρασία αυξάνει αυξάνει 100-150 βαθμούς ανά ώρα μέχρι τους 800 βαθμούς με οξειδωτική ατμόσφαιρα. Από τους 800 ως τους 945 βαθμούς η θερμοκρασία αυξάνει σε αναγωγική ατμόσφαιρα που επιτυγχάνεται φράζοντας κατά 50% την έξοδο των καυσαερίων από την καμινάδα (έτσι ώστε να ελαττωθεί το οξυγόνο και να αυξηθεί το μονοξείδιο του άνθρακα) με αποτέλεσμα τα μαύρισμα των αγγείων - από κόκκινο, και τη μείωση της θερμοκρασίας. Έτσι κατά διαστήματα ανοίγει η καμινάδα (οξειδωτική καύση) και ξανακλείνει (αναγωγική) μέχρι τους 945 βαθμούς.

Το υλικό κατασκευής είναι μίγμα αργιλοχώματος με ψιλοκομμένο άχυρο. Η τεχνική κατασκευής είναι με μακαρόνι και καύσιμο υλικό είναι το ξύλο. Ο χώρος ψησίματος των αγγείων χωρίζεται με διάτρητο πάτωμα (φανούρια) το οποίο στηρίζεται σε μια κολώνα και τέσσερις αψίδες.